Akifun

"Oturanlar." Akif kelimesinin çoğulu olup, bir yerde durmak ve ondan ayrılmamak mânâsına gelen ukûf kökündendir. İbadet maksadıyla Harem'de ibadet edenler ve ordan ayrılmayanlar demektir.

A-ke-fe fı'ilinin ismi fa'ili olan "âkif"in çoğuludur. Kur'ân'da bir tek âyette zikredilen bu kelimenin lügatta: "bir yerde toplanmak, kalmak, oraya bağlanmak"[112] gibi anlamları vardır. Bu fı'ilin "tef’il" babının bir kullanılış şekli, câhiliye şiirinde şöyle ifade edilmiştir:

"İnci dizileri sanki güzel boyunlu ceylanın iki yanına toplanmıştır."[113]

İlk bakışta şiirdeki kullanış şekliyle lügat manası arasında bir yakınlık görülmüyorsa da, bu fiilin ifade ettiği mana ile, incilerin sürekli boyunda kalması manasını anlatmaktayız.

Bu kelimenin Kur'ân'da kullanılış şekli karşımıza şöyle çıkmaktadır:

"Mescitlerde i'tikâfda bulunduğunuz zaman, kadınlarınıza (gecede) yaklaşmayın "[114]

Burada itikaf, camiye bağlanıp kalma ve orada kendini ibadete hasretme manası taşımaktadır.

Netice olarak diyebiliriz ki, İslâm'dan önce, herhangi bir yerde kalmak manasına gelen bu kelime, Kur'ân'ın nüzulünden so a, "Kişinin ibadet maksadıyla, özellikle, Ramazanda zaruri ihtiyaçları dışında kendisini mescidde alıkoymasıdır."[115]


16.02.2009 tarihinden beri 5438 defa okundu. Son takip: 28.03.2024 - 10:13