İsm

İsm[223], bir şeyin zihinde doğmasını sağlayan işaret ve ala­met demektir. Örfte, tek başına anlaşılır bir manaya delalet eden kelime diye tanımlanır. Bu tanım­lanan manaya veya onun dışta ve zihinde gerçkleşen asıl şekline "müsemma" denilir. Yaygın görü­şe göre, ismin aslı "sümüv" mad­desidir. Yücelik bildirir. "Vesm"den olması da mümkün­dür.

"Vesm"de damgalamak anla­mına gelir. Çoğulu "esma' " veya "esâmi" dir. Sıfatlar da ismin aksammdandır / kısımlarındandır.

İsimler, özel isim ve alem/işa­ret veya cins isim ve genel diye kı­sımlara ayrıldığı gibi kişi ismi, sı­fat ismi diye de kısımlara ayırılır. Esmâü'l-hüsnâ'da bu farkın öne­mi vardır.

İsm, esas itibariyle, "ad" ve "nam"ın eş anlamlısı olmakla bir­likte, bunlar arasında bazı ince farklar da vardır. "Ben bu işi falan kimse adına yapıyorum" yerine "falancanın adına veya namına yapıyorum" denilemiyor. Aynı şe­kilde "insan bir isimdir" deriz de "bir addır, bir namdır" diyeme­yiz. Öyle zaman olur ki, "o ada­mın adı" yerine "o kişinin ismi" demeyi tercih ederiz. [224]


16.02.2009 tarihinden beri 6112 defa okundu. Son takip: 16.03.2024 - 02:19