Güneş Ve Ay

Güneş Ve Ay
Güneş Ve Ay   Kuran’da Güneş ve Ay’dan bahseden ayetler oldukça fazladır. Ancak bunların Arapçaları incelendiğinde ilginç bir özellik göze çarpar. Ayetlerde Güneş için “sirac” (lamba) veya “vahhac” (parıl parıl parlayan, yanıp tutuşan) kelimeleri kullanılmıştır. Ay içinse “munir” (aydınlatıcı, ışıklı) kavramı vardır. Gerçekten de Güneş kendi içindeki nükleer reaksiyonlar sonucunda büyük bir ısı ve ışık üretirken, Ay sadece Güneş’ten aldığı ışığı yansıtmaktadır. Ayetlerde bu ayrım şöyle geçer: "Görmüyor musunuz; Allah, yedi göğü birbirleriyle bir uyum (mutabakat) içinde yaratmıştır? Ve ayı bunlar içinde bir nur kılmış, güneşi de (aydınlatıcı ve yakıcı) bir kandil yapmıştır.” (Nuh Suresi, 15-16) “Sizin üstünüze sapasağlam yedi-gök bina ettik. Parıldadıkça parıldayan bir kandil (güneş) kıldık." (Naziat Suresi, 12-13) "Gökte burçlar kılan, onların içinde bir aydınlık ve nurlu bir ay vareden (Allah) ne yücedir." (Furkan Suresi, 61) Kuran’da Güneş ile Ay arasındaki farklılık açıkça görülmektedir. Birisi bir ışık kaynağı, öbürü ise ışık yansıtan bir cisim olarak tasvir edilmiştir. Oysa böyle bir detayın o dönemde bilinmesine olanak yoktur. Bu bilgiye insanoğlu ancak yüzyıllar sonra sahip olabilmiştir. Çıplak gözle gözlemlenerek bilinmesi imkansız bir detayın Kuran’da zikrediliyor olması, elbette ki onun Allah’ın sözü olduğunu gösterir. Çünkü ne Kuran’ın indirildiği dönemde, ne de bugün, hiçbir insan sadece gözlem yaparak Güneş’in ışık ürettiğini, Ay’ın da bunu yansıttığını söyleyemez. O halde bu bilginin Kuran’da verilişi, onun herşeyin bilgisine sahip olan Allah katından olduğunun delillerinden birisidir.