b9
b9- İsraf
Onların sözleri, sadece şöyle
demekten ibaretti: Ey Rabbimiz! Günahlarımızı ve işimizdeki taşkınlığımızı
bağışla; ayaklarımızı (yolunda) sabit kıl; kafirler topluluğuna karşı bizi
muzaffer kıl! (Al-i İmran: 3/147)
Evlilik çağına gelinceye kadar
yetimleri (gözetip) deneyin, eğer onlarda akılca bir olgunlaşma görürseniz hemen
mallarını kendilerine verin. Büyüyecekler (de geri alacaklar) diye o malları
israf ile ve tez elden yemeyin. Zengin olan (veli) iffetli olmaya çalışsın,
yoksul olan da (ihtiyaç ve emeğine) uygun olarak yesin. Mallarını kendilerine
verdiğiniz zaman yanlarında şahit bulundurun. Hesap sorucu olarak da Allah
yeter. (Nisa: 4/6)
Çardaklı ve çardaksız (üzüm)
bahçeleri, ürünleri çeşit çeşit hurmaları, ekinleri, birbirine benzer ve
benzemez biçimde zeytin ve narları yaratan O'dur. Herbiri meyve verdiği zaman
meyvesinden yeyin. Devşirilip toplandığı gün de hakkını (zekât ve sadakasını)
verin, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez. (En’am: 6/141)
Ey Âdem oğulları! Her secde
edişinizde güzel elbiselerinizi giyin; yeyin, için, fakat israf etmeyin; çünkü
Allah israf edenleri sevmez. (A’raf: 7/31)
Çünkü siz, şehveti tatmin için
kadınları bırakıp da şehvetle erkeklere yanaşıyorsunuz. Doğrusu siz taşkın bir
milletsiniz." (A’raf: 7/81)
Firavun ve kavminin kendilerine
işkence etmesinden korkuya düştükleri için kavminden bir gurup gençten başka
kimse Musa'ya iman etmedi. Çünkü Firavun yeryüzünde ululuk taslayan (bir
diktatör) ve haddi aşanlardan idi. (Yunus: 10/83)
Bir de akrabaya, yoksula,
yolcuya hakkını ver. Gereksiz yere de saçıp savurma. (İsra: 17/26)
Zira böylesine saçıp savuranlar
şeytanların dostlarıdırlar. Şeytan ise Rabbine karşı çok nankördür. (İsra:
17/27)
Eli sıkı olma; büsbütün eli
açık da olma. Sonra kınanır, (kaybettiklerinin) hasretini çeker durursun (İsra:
17/29)
(O kullar), harcadıklarında ne
israf ne de cimrilik ederler; ikisi arasında orta bir yol tutarlar. (Furkan:
25/67)
|