Hame'in Mesnûn

Hame'in mesnûn[97], in­san tohumu olan nutfe demektir. Gerçekten, nutfe her anlamıyla mesnun, yani hem başkalaşan hem de bir kanun gereği şekillen­miş bîr balçıktır. Bu mesnun balçı­ğa "tinil azıb" yapışkan bir çamur[98], "sulaletin min main mehin", sülale olmuş / dayanıksız hakir bir su[99], karışık nutfe demek daha doğrudur. Bu kavram insan türünün bütün çeşitleri için geçerlidir. İlk örnek olan Adem de sperm hali­ni almış bir balçıktan yaratılmış­tır. "Hume", uzun süre su ile yumuşayıp başkalaşmış cıvık, ko­kar çamur, yani balçık demektir. Tekili "hemze" vezninde "heme"dir. Mesnûn değişik anlamlarla tefsir edilmiştir. 1- Başkalaşan manasına, 2- Hakk olunmamış, sürtül­müş, kazınmış veya bilenmiş an­lamına, 3- Dökülmüş, atılmış anlamı­na, 4- Bir biçim ve örnek üzere ta­sarlanmış, düşünülmüş anlamına. Ayrıca Kâmûs'ta zikredildiği gibi, çekme yüzlü, çelimsiz dilbe­re, "memlesehu hesenetin sehlehe" yahut, yüzü ve burnu bir de­receye kadar söbece olan kimseye de "mesnûnu'1-vech" denilir. [100]


16.02.2009 tarihinden beri 3842 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 10:17