Sekar
Sekar, "sakr"dan türemiştir. Sekar, "sakr", "sakare" ve (sad ile) "sakare" gibi güneşin yüzü yakıp kavurması, yani güneşin yüzü yakıp rengini değiştirmesi demektir. Yakıcı özelliğinden dolayı cehennemin ismi olarak kullanılmıştır. Kamer: 54/48'de bu anlamdadır. Özel ve dişil isim olduğu için gayri munsariftir. Ucme (yabancı) bir kelime olduğunu söyleyenler de olmuştur. Müddessir: 74/26-29'da "Sekar'ın ne olduğunu bilir misin? Ne bırakır, ne vaz geçer. İnsana susamış bir susuzdur. Üzerinde on dokuz vardır" diye tarif edilmiştir. [165]
16.02.2009 tarihinden beri 3366 defa okundu. Son takip: 19.11.2024 - 08:02