Kelale

Kelâle, baba, anne ve çocuk bakımından farklı olan, ya­ni ata ve çocuk zincirini oluştu­ran, soy ağacının dışında bulunan akrabalık demektir.

Bu kelime, yorulup kuvvet­ten düşmek veya etraftan kuşatıl­mak manalarına mastar olup, ön­cesinde "kelâl" (zayıflık) ikincide "iklil" (taç) ile bir ilgisi vardır. Bu yakınlık, baba-çocuk yakınlığına oranla zayıf veya onun başını ya­hut etrafını sardığından bu isim ile adlandırılmıştır.

Karabet, yakınlık sahibi anla­mına geldiği gibi, "kelâle" de, "kelâle sahibi" anlamında, ne ço­cuk ne de baba ve anne bırakma­mış olan murise (varis olunan kimse), bir de mirasçıya denir. Ör­neğin, kardeşlik bir kelâle, usul ve furu'dan bir şey bırakmadan ölen kardeş bir kelâledir. Onun arka­sından kalan amca ve hala da ke­lâledir. [141]


16.02.2009 tarihinden beri 5550 defa okundu. Son takip: 25.03.2024 - 10:07