Mâ'ûn
Mâûn, azlık mânâsına gelen "el-ma’nu" kökünden olup "az şey" demektir. Arap, "Onun ne az ne de çok malı vardır" mânâsında, "Mâluhu maunetun velâ sa’netun" der. Müberred ile Zeccâc da şöyle der: Mâun balta, tencere, kova ve diğer fayda sağlayan her şey demektir. Mâ'ün, iyiliğe, ihsana, az çok menfaati bulunan her şeye, konu komşu arasında karşılıksız veya ödünç olarak verilip alınan çanak çömlek, kapkacak eş eşyası, alet ve edevata veya bir kimseden kıskanılmayan sıradan şeylere denir. Anlam sahası geniş olan bir kelimedir. Bu kelimenin kökü ihtilaflıdır. Bazıları az bir şey mânâsına "ma'ûn"dan faul vezninde olduğunu, "ma'n" "mâlehû ma'netun" denildiğini, onun birazcık bile bir şeyi yok demek olduğunu ifade etmişler. Bazıları da kelimenin kökünün yardım demek olan "mu'ânet" kelimesi olduğunu söylemişler. Bazıları da yardım/ödünç mânâsına "avn"den ismi mef'uldür demişlerdir. Ma'ûn, Türkçe'deki "onun bir kıymığı bile yok" yahut "bir zırnığı bile yok" tabirine benzer. Bu üç görüşe göre de "ma'ûn" az çok menfeati/faydası olan bir cıymık/kıymık şey, yahut yardım veya yardımlık anlamındadır. Zekât manasına da tefsir edilmiştir. İbni Mes'ûd da dilcilerin ve müfessirlerin çoğu gibi, çanak çömlek, insanların birbirinden kıskanmadıkları küçük ve cüz'î şeyler olarak tefsir etmiştir.
16.02.2009 tarihinden beri 2618 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 08:53
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.