Mevt
el-Mevt, beş şekilde tefsir edilir: 1. Halkedilmemiş nutfe (suret verilmemiş canlı) "Halbuki siz ölüler (halkedilmemiş nutfeler) idiniz size hayat verdi (sizi halketti ve size ruhlar verdi)." [270] "Bizi iki kere mevt ettin (biz birinci ölüm demek olan nutfeler halinde bulunuyor iken bizi halkettin)..." [271] "Hayy'dan (canlıdan) meyyiti (nutfeyi) çıkarırsın." [272] "Kimdir; meyyitten hayyı çıkaran, hayydan meyyiti çıkaran?" [273] "Meyyitten hayyı çıkarır, hayydan meyyiti çıkarır." [274] 2. Tevhidden sapmış/dalâlette olan kimse "Meyyit (hidâyetten sapmış/dalâlette) iken kendisine hayat (hidâyet) verdiğimiz..." [275] "Hayylar (diriler, mü'minler) ile emvât (ölüler mesabesinde bulunan kâfirler) bir olmaz." [276] Bu, Yüce Allah'ın kâfirler ile mü'minler için darbettiği bir meseldir. "Doğrusu sen mevtaya (îmânı işitmek hususunda ölüler mesabesinde olan kâfirlere) işittiremezsin." [277] "De ki: "Ben sizi ancak vahy ile uyarıyorum Ama ne kadar uyarılsalar da sağırlar çağrıyı işitmezler"[278] 3. Toprağın verimsizliği ve nebatın azlığı "Rahmetinin/önünde rüzgârları müjdeci olarak gönderen O'dur. Nihayet bunlar ağır yüklü bulutları hafif birşey gibi kaldırdıklarında Biz onları meyyit (nebatsızhktan dolayı ölmüş) bir beldeye sevkederiz de..." [279] "Onunla (o su ile}, ölümünün ardından arzı {çoraklığının ve nebatsızlığının ardından toprağı nebat ile) canlandırırız"[280] "Meyyit arz (çoraklık ve nebatsızlıktan dolayı ölmüş toprak}, ona hayat verdik (onu nebat ile canlandırdık}"[281] (Kur'ân'da geçen) beldeten meyten (ölmüş belde) ve el-ardu'l-meyte (ölmüş arz) ibareleri, "kurak ve verimsiz toprak" ve ahyeynâhâ (onu canlandırdık/ona hayat verdik) ifadeleri de "bitkiyle onu canlandırdık" demektir. 4. Dünyadaki rızkını tüketmemiş olduğu halde, ceza olmak üzere ruhun/canın alınması "So a (ey İsrâîloğulları/şükredesiniz diye mevtinizin ardından sizi ba's ettik (ey İsrâîloğulları, Mûsa’dan taleb ettiğiniz şeyler dolayısıyla -ceza olmak üzere- sizi öldürdük, ardından da tekrar dirilttik)." [282] "O kimseler ki, hazere'1-mevt (ölüm korkusuyla) diyarlarından çıktılar -ki onlar binlerce kişiydi- bunun üzerine Allah onlara, "Mevt olun (ölün)!" dedi." [283] Onlar da öldüler ve sekiz gün ölü olarak kaldılar. [284] Bunun ardından Allah onları tekrar diriltti. 5. Bizatihi mevt (ölüm): ecellerin gelmesi sonucu ruhların/canların çıkması -ki bu da, ölen kimsenin dünyaya dönüşünün sözkonusu olmadığı ölümdür- "Şüphesiz sen de meyyit olacaksın (öleceksin), şüphesiz onlar da meyyit olacaklar (ölecekler)." [285] "Her nefis mevti tadacaktır." [286] Buradaki "ölüm", kişinin Diriliş Günü'ne kadar tekrar dünyaya dönmesinin sözkonusu olmadığı ölümdür.
16.02.2009 tarihinden beri 3703 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 09:15
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.