Nebî
Nebî[62], "nebe"den türemiştir. Aslı "nebî"dir ki, Allah'tan vahiy ile haber getiren demektir. Tam olarak peygamber kelimesinin karşılığıdır. Çoğulu "enbiyâ" ve "nebiyyûn" olarak gelir. Nafi kıraatinde hemze ile "nebiine" okunur. Nebî, rasulden daha genel bir anlama sahiptir. Her resul nebidir, fakat her nebî rasul değildir. Ancak Kur'ân'da nebî ve rasul kelimeleri birbirlerinin yerlerine de kullanılmışlardır. [63] Türevleriyle birlikte Kur'ân'da 75 âyette geçmektedir. Resul lafzının bir yerde müteradifi olan bu kelimenin aslı Arapçadır. "Nebe" kelimesinden türetilmiştir. "Nebe" ise haber vermektir. Râğıb'a göre bu lafız, doğruluğundan şüphe duyulmayan haberler için kullanılır.[64] Câhiliye döneminde de bu kavram haber vermek anlamında kullanılmıştır. "Ölümcül hastalıktan kurtulan birisinin iyileşmesine imrendiğin gibi, onun haberi sana çok rahatlıkla iletilebilir."[65] Bazı dilcilere göre ise "nebi" kavramı yükseltilmiş anlamına gelen "nübüvvet" kelimesinden alınmıştır.[66]
16.02.2009 tarihinden beri 2939 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 09:06
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.