Hz
Hz. İbrahim’in,
Babasını ve Kavmini Tevhide Davet Etmesi
Hani İbrahim,
babası Azer'e (şöyle) demişti: "Sen putları ilahlar mı ediniyorsun? Doğrusu, ben
seni ve kavmini apaçık bir sapıklık içinde görüyorum." (Enam Suresi, 74)
Hani babasına
demişti: "Babacığım, işitmeyen, görmeyen ve seni herhangi birşeyden
bağımsızlaştırmayan şeylere niye tapıyorsun? Babacığım, gerçek şu ki, bana, sana
gelmeyen bir ilim geldi. Artık bana tabi ol, seni düzgün bir yola ulaştırayım.
Babacığım, şeytana kulluk etme, kuşkusuz şeytan, Rahman (olan Allah)a
başkaldırandır. Babacığım, gerçekten ben, sana Rahman tarafından bir azabın
dokunacağından korkuyorum, o zaman şeytanın velisi olursun." (Babası) Demişti
ki: "İbrahim, sen benim ilahlarımdan yüz mü çeviriyorsun? Eğer (bu tutumuna) bir
son vermeyecek olursan, andolsun, seni taşa tutarım; uzun bir süre benden
uzaklaş, (bir yerlere) git." (İbrahim:) "Selam üzerine olsun, senin için
Rabbimden bağışlanma dileyeceğim, çünkü, O, bana pek lütufkardır" dedi. "Sizden
ve Allah'tan başka taptıklarınızdan kopup-ayrılıyorum ve Rabbime dua ediyorum.
Umulur ki, Rabbime dua etmekle mutsuz olmayacağım." (Meryem Suresi, 42-48)
|