2k19
2k19- Süleyman
(a.s.)
2k19a- Süleyman’ın
Fazileti ve Üstün Kılınması
Biz ona İshak ve (İshak'ın
oğlu) Ya'kub'u da armağan ettik; hepsini de doğru yola ilettik. Daha önce de
Nuh'u ve onun soyundan Davud'u, Süleyman'ı, Eyyub'u, Yusuf'u, Musa'yı ve Harun'u
doğru yola iletmiştik; biz iyi davrananları işte böyle mükâfatlandırırız. (En’am:
6/84)
Andolsun ki biz, Davud'a ve
Süleyman'a ilim verdik. Onlar: Bizi, mümin kullarının birçoğundan üstün kılan
Allah'a hamd olsun, dediler. (Neml: 27/15)
Süleyman Davud'a vâris oldu ve
dedi ki: Ey insanlar! Bize kuş dili öğretildi ve bize her şeyden (nasip)
verildi. Doğrusu bu apaçık bir lütuftur. (Neml: 27/16)
Süleyman'ın, cinlerden,
insanlardan ve kuşlardan müteşekkil orduları toplandı; hepsi birarada (onun
tarafından) düzenli olarak sevkediliyordu. (Neml: 27/17)
Nihayet Karınca vadisine
geldikleri zaman, bir karınca: Ey karıncalar! Yuvalarınıza girin; Süleyman ve
ordusu farkına varmadan sizi ezmesin! dedi. (Neml: 27/18)
(Süleyman) onun sözünden dolayı
gülümsedi ve dedi ki: Ey Rabbim! Beni, gerek bana gerekse ana-babama verdiğin
nimete şükretmeye ve hoşnut olacağın iyi işler yapmaya muvaffak kıl. Rahmetinle,
beni iyi kulların arasına kat. (Neml: 27/19)
Ya bana (mazeretini gösteren)
apaçık bir delil getirecek ya da onun canını iyice yakacağım yahut onu
boğazlayacağım! (Neml: 27/21)
(Elçiler, hediyelerle)
Süleyman'a gelince şöyle dedi: Siz bana mal ile yardım mı ediyorsunuz? Allah'ın
bana verdiği, size verdiğinden daha iyidir. Hediyenizle (ben değil) siz
sevinirsiniz. (Neml: 27/36)
Biz Davud'a Süleyman'ı verdik.
Süleyman ne güzel bir kuldu! Doğrusu o, daima Allah'a yönelirdi. (Sad: 38/30)
"İşte bu bizim bağışımızdır.
İster ver, ister (elinde) tut; hesapsızdır" dedik. (Sad: 38/39)
Doğrusu onun, bizim katımızda
büyük bir değeri ve güzel bir yeri vardır. (Sad: 38/40)
|