Amed
Amed[163], çoğul ismi veya çoğuldur. "Amud" veya "İmad"ın çoğuludur. Dayanak, dayanacak yer, duvar, direk mânâlarına gelir. Amed, Bahr'in beyanına göre çoğul ismi, diğerlerinin beyanına göre çoğuldur. Ragıb ve Ferra, "amud"un çoğulu olduğu, Ebû Ferra ise "imad"ın çoğulu olduğunu söylemiştir. "İmad", dayak, dayanacak şey demektir. Bu nedenle "imad"ın mutlaka direk olması gerekmez. Aralarında, genel ve özel olma farklılıkları vardır. Ebû Bekir, Hamza Kisaî, Halef, "ayn"ın ve "mim"in zammıyla okumuşlar ki bunun açıkça çoğul olduğunda şüphe yoktur. "Amud", direk, sütun demektir. Kasd manasına "amd"den türetilmiştir. Bir kavmin, kıvamı umuru olan ulusuna "amudî kavm" denir. Askerin kumandanına "amudî ceyş" denir. Kılıcın sırtında olan yola "amudi seyf" denir. İnsanın göğsündeki korkuluk kemiği dedikleri ve aşağı doğru dil gibi göbeğin aşağısına doğru uzanan damara ve insanın sırtına "amudi batın" denilir. Bir de "amud", hüzün ve kederinin şiddetinden direk gibi donup kalan, gayet hazin ve meraklı kimseye de denir. Bunlar göz önünde bulundurulunca "amedin mümeddedeh" ifadesi, o ateş ile gönüllerini ve bedenleri sarıp çepeçevre kuşatan zebanilerin cesametlerine işaret de olabilir. İbni Abbâs'tan, "bunların, onları çepeçevre kuşatan ateş sütunları" olduğu rivayet edilmiştir. [164]
16.02.2009 tarihinden beri 4472 defa okundu. Son takip: 07.10.2024 - 03:22