Fevâhîş

Fevâhış, "fahişetun" kelimesinin çoğuludur. Fahişe; zina, öldürme, şirk ve diğer son derece çirkin şeylerdir.

Fevâhiş, çirkinliği açık ve aşırı olan günahlar demektir. Fuhşiyyat olarak bilinir.

Fevâhiş, dört manada tefsir edilir:

1. Şirkte/şirk içinde masiyet (isyan/ita­atsizlik)

"Bir fahişe (câhiliye ehli, şirkte kendi kendilerine haram kıldıkları herhangi bir hususta bir ma'siyeti işleseler, "Biz atalarımızı bunun üzerinde bulduk. Al­lah da bize bunu emretti" derler. De ki: "Allah kesin­likle fahşâyı (ma'siyeti -bu da, hars ve en'âm'ı keyiflerine göre haram kılmalarıdır-) emretmez." [94]

2. Masiyet (zina)

"Kadınlarınızdan o fahişeyi (o ma'siyeti, zinayı) işleyenlere..." [95]

"De ki: "Rabbim ancak açığı ve gizlisiyle fevâhişi (zinayı) haram kılmıştır." [96]

"Ey Nebi'nin kadınları! Sizden kim açık bir fahişe (zina) işlerse..." [97]

3. Erkeklere dübürlerinden yaklaşmak/homoseksüellik

"(Lut şöyle demişti): "Siz cidden o fahişeyi (ma'siyeti, erkeklere dübürlerinden yaklaşmayı) işliyorsunuz ha!" [98]

4. İsyan, kadının nüşuzu/serkeş­liği

"Onlar açık bir fahişe işlemedikçe (serkeşlik-itaatsizlik-isyankarlık etmedikçe), kendilerine verdiğimizin bir kısmını geri almak için onları sıkıştırmayın!" [99]

"Açık bir fahişe işlemedikçe (serkeşlik-itaatsizlik-isyankarlık etmedikçe) onları evlerinden çıkarmayın, onlar da çıkmasınlar!" [100]


16.02.2009 tarihinden beri 2400 defa okundu. Son takip: 25.03.2024 - 03:34