Fevâhîş

Fevâhış, "fahişetun" kelimesinin çoğuludur. Fahişe; zina, öldürme, şirk ve diğer son derece çirkin şeylerdir. Fevâhiş, çirkinliği açık ve aşırı olan günahlar demektir. Fuhşiyyat olarak bilinir. Fevâhiş, dört manada tefsir edilir: 1. Şirkte/şirk içinde masiyet (isyan/ita­atsizlik) "Bir fahişe (câhiliye ehli, şirkte kendi kendilerine haram kıldıkları herhangi bir hususta bir ma'siyeti işleseler, "Biz atalarımızı bunun üzerinde bulduk. Al­lah da bize bunu emretti" derler. De ki: "Allah kesin­likle fahşâyı (ma'siyeti -bu da, hars ve en'âm'ı keyiflerine göre haram kılmalarıdır-) emretmez." [94] 2. Masiyet (zina) "Kadınlarınızdan o fahişeyi (o ma'siyeti, zinayı) işleyenlere..." [95] "De ki: "Rabbim ancak açığı ve gizlisiyle fevâhişi (zinayı) haram kılmıştır." [96] "Ey Nebi'nin kadınları! Sizden kim açık bir fahişe (zina) işlerse..." [97] 3. Erkeklere dübürlerinden yaklaşmak/homoseksüellik "(Lut şöyle demişti): "Siz cidden o fahişeyi (ma'siyeti, erkeklere dübürlerinden yaklaşmayı) işliyorsunuz ha!" [98] 4. İsyan, kadının nüşuzu/serkeş­liği "Onlar açık bir fahişe işlemedikçe (serkeşlik-itaatsizlik-isyankarlık etmedikçe), kendilerine verdiğimizin bir kısmını geri almak için onları sıkıştırmayın!" [99] "Açık bir fahişe işlemedikçe (serkeşlik-itaatsizlik-isyankarlık etmedikçe) onları evlerinden çıkarmayın, onlar da çıkmasınlar!" [100]


16.02.2009 tarihinden beri 2494 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 09:46