Latîf/Lutûf

Latîf, iyi davranan, yumuşak muamele eden, merhametli.

Latîf, "lütuf dan mü­balağa ism-i fail yahut "letâfet" ten sıfat-ı müşebbehe olabilir. Çok lütuflar anlamındadır. Lütuf, gayet incelik, hoşluk ve uygun­lukla gayeye ulaşma, murada er­me demektir.

Letafet ise, "kesâfet"in karşı­lığı olarak incelik, hoşluk, nazik­lik demektir. Kesafetin dereceleri­ne göre farklı mertebelerde düşü­nülür. "Latif bir hava" dediğimiz gibi, bazı cisimlere latif veya ruh denilmesi bu anlama göre nisbî bir letafeti dolayısıyladır.

Işığa, nura, esire, latif denil­mesi, daha ince olması yani ince bir tasavvurdur. Halbuki bütün bunlarda az çok maddî veya cismanî bir tür yoğunluk anlamı da vardır. Hiç kesafet mefhumu/de­yimi olmadan düşünebileceğimiz letafet ancak ilimde vardır.

Yalnız ilmi işaret ile anlaşıla­bilen letafet mücerredât/soyutlar tabir edilir. Mutlak varlık mücerredâtın/soyutların en yücesi, vâcibü'l-vücûd/varlığı zorunlu olan Allah ise hepsinden üstündür. Latîf, Allah'ın bir ismidir. [25]


16.02.2009 tarihinden beri 2889 defa okundu. Son takip: 23.03.2024 - 06:00