Latîf/Lutûf
Latîf, iyi davranan, yumuşak muamele eden, merhametli. Latîf, "lütuf dan mübalağa ism-i fail yahut "letâfet" ten sıfat-ı müşebbehe olabilir. Çok lütuflar anlamındadır. Lütuf, gayet incelik, hoşluk ve uygunlukla gayeye ulaşma, murada erme demektir. Letafet ise, "kesâfet"in karşılığı olarak incelik, hoşluk, naziklik demektir. Kesafetin derecelerine göre farklı mertebelerde düşünülür. "Latif bir hava" dediğimiz gibi, bazı cisimlere latif veya ruh denilmesi bu anlama göre nisbî bir letafeti dolayısıyladır. Işığa, nura, esire, latif denilmesi, daha ince olması yani ince bir tasavvurdur. Halbuki bütün bunlarda az çok maddî veya cismanî bir tür yoğunluk anlamı da vardır. Hiç kesafet mefhumu/deyimi olmadan düşünebileceğimiz letafet ancak ilimde vardır. Yalnız ilmi işaret ile anlaşılabilen letafet mücerredât/soyutlar tabir edilir. Mutlak varlık mücerredâtın/soyutların en yücesi, vâcibü'l-vücûd/varlığı zorunlu olan Allah ise hepsinden üstündür. Latîf, Allah'ın bir ismidir. [25]
16.02.2009 tarihinden beri 2975 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 08:38