Müzzemmil
Müzzemmil, elbisesine bürünen demektir. Bir kimse elbisesine bürünüp onunla örtündüğünde "Tezemmülü bisevbihi" denir. Elbise ile başkasını örttüğünde "Zemmele ğayrahu" denir. Imruu'1-Kays şöyle der: "Sanki Sebir dağı, çizgili örtüye bürünmüş büyük bir insandır"[403] Müzzemmil, "tefa'ül" babından ism-i faildir. Aslı "mütezemmil"dir; "ta", "za"ya idgam olunmuştur. Müzzemmil, örtüsüne bürünüp örtünen demektir. Kendisi örtünmüş veya başkası tarafından örtülmüş olabilir. Bunun büyük bir olay karşısında başını içine çekmek, gizlenmek, kaçınmak, rahata meyletmek gibi kinaye manaları da vardır. Nitekim Râgıb, istiare yoluyla işe pek önem vermeyen, kısa davranan manasına kinaye ve tariz olabileceğini söylemiştir. "Tezemmül" masdarının sülasisi (üçlü kökü) olan "zml" maddesi bir çok manaya gelir. Örneğin, "zeml" ve "zemaları" atın, davarın, neşe ve cümbüşle bir çeşit yürüyüşü, yine "zeml", yük yüklemek, "zemil" ve "ziml", arkadan gelen, dost ve arkadaş, "zümle", kalabalık arkadaş topluluğu gibi. Bu anlamlar içinde en meşhur olanları, esvabına bürünüp örtünmek ve yük yüklemektir. "Zeml"den "müzzemmil"in yük yüklenen manasında olduğu da ifade edilmiştir.
16.02.2009 tarihinden beri 2460 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 03:53
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.