Tevekkül
"Tevekkül" kelimesi v-k-1 kökünden türemiş, "tefe'ul" babından mastardır. Lügat manası vekalet vermek, teslim olmak, terketmek, bırakmaktır. Kur'ân'da takriben 80 âyette zikredilmiştir. Tefe'ul babının muhtelif kiplerinde 56 yerde, "el-vekil" şeklinde sıfat olarak yaklaşık 24 yerde geçmekte ve fiilin diğer çeşitli kiplerinde kullanılmaktadır.[214] İslâmdan önceki dönemde "tevekkül" mefhumunun bilindiğini şiirlerden anlıyoruz. Ancak o dönemdeki "tevekkül" anlayışıyla Kur'ân'daki anlayış birbirinden farklıdır. Zira o dönemde bu kavram bir şahsa dayanmak ve güvenmek manasını kapsardı. Aşağıdaki beyit bu görüşü te'yid etmektedir: "Kendimi câhil bir koyun çobanı olarak gördüğümde, işleri bazı kişilere havale ettim." [215] İslâm ıstılahında ise "tevekkül", maksada erişmek için gerekli olan bütün imkânları kullanarak, maddi ve manevi sebeplerden hepsine yapıştıktan so a, Allah'a itimat etmek, sonunu O'na bırakmak, O'ndan yardım beklemek[216] demektir.[217]
16.02.2009 tarihinden beri 2299 defa okundu. Son takip: 22.11.2024 - 09:52
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.