Emşâc
Emşâc Karışık mânâsına gelen "Meşc" ve "Meşic" kelimelerinin çoğulu olup karışık şeyler demektir. Bunlar, kalıp bakımından "Şerif" ve "Eşrâf" kelimelerine benzerler. Bir şey başkasıyla karıştığında ona "Meşic: karışık" denir lafız ve mânâ bakımından "Halit: karışık" kelimesine benzer. Emşâc, nutfeye sıfat yapılan bir kelimedir. Bir şeyi, bir şeye karıştırmak, meze etmek manasınadır. "Meşc" maddesinden gelmiştir. Ancak, tekil mi çoğul mu olduğu kesin olarak belli değildir. Keşşaf sahibi Zemahşerî, "emşâc"ı, müfred olan nutfeye sıfat olduğu için "bürdan ekyaşe" (yırtılmış aba) ve "berimetü e'şare"(on parça olmuş çömlek) tabirleri gibi müfred bir lafız olacağını ve "nutfetin emşâcin" denilmekle, "nutfetin meşcin" denilmesi arasında bir fark bulunmadığını, ikisinin de "mahlut", "memzuc" gibi karışık demek olduğunu ifade etmiştir. Ancak, "emşâc" lafzının, "sebeb", "esbâb", "ketif", "ektâf", "şehîd", "eşhâd" örneklerinde görüldüğü gibi açık olanın çoğul olmasıdır. Bu nedenle müfessirlerin çoğunluğu, "emşâc"ı "ahlat" (karışım/alaşım) diye tefsir etmişlerdir. Yani, her biri karışık karışımlardan meydana gelen karışımların toplamı olan nutfe demek olur. [78]
16.02.2009 tarihinden beri 4831 defa okundu. Son takip: 24.11.2024 - 10:08
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.