Enfus

Enfus, altı şekilde tefsir edilir: 1. Kalbler "Başka değil, zanna ve enfusun/nefslerin (kalblerin) hevasına tâbi oluyorlar." [88] "Bununla beraber, ben nefsimi (kalbimi) tebrie etmiyorum. Doğrusu nefs, (bedene) daima kötülüğü emreder."[89] "Nefsinin (kalbinin) ona ne vesvese verdiğini iyi biliyoruz." [90] "Rabbiniz, nefslerinizdekini (kalblerinizdekini) en iyi bilendir." [91] 2. İnsan/insanın kendisi "Nefse nefs (insana insan/cana can)..." [92] "Kim bir nefsi (insanı), bir başka nefse (in­sana) karşılık olmaksızın öldürürse..." [93] 3. Dîninize mensub olanlar "Nefslerinizi (birbirinizi: dîninize mensub olan­ları) katletmeyin!" [94] 4. Sizden/kendinizden, (kendi cinsiniz­den) "Andolsun ki size, nefsinizden (sizden/kendiniz­den, kendi cinsinizden) öyle bir Rasûl geldi ki..." [95] 5. İnsan ruhu: ruhunun kabzedildiği sıra­daki hayatı "O zalimleri, ölüm dalgaları içerisinde boğulurken ve meleklerin de ellerini uzatarak, "Nefslerinizi (ruhlarınızı/canlarınızı) çıkarın!" derken bir görsen." [96] Burada ruhlarının kabzedileceği vakit, "Ruhlarını­zı/canlarınızı, çıkarın!" denileceği kasdedilmektedir. "Allah ölümleri vaktinde nefsleri vefat ettirir (ruhunu, kabzettiğinde insanın hayatını/canını alır)." [97] 6. Birbiriniz "So a, nefslerinizi katlediyorsunuz (birbirinizi öldürüyorsunuz)." [98] "Nefslerinizi katledin (birbirinizi öldürün)!" [99] 7. Kendiniz "Şayet onlara, "Nefslerinizi katledin (kendinizi öldürün) veya yurtlarınızdan çıkın!" diye yazsaydık, pek azı müstesna bunu yapmazlardı." [100]


16.02.2009 tarihinden beri 2860 defa okundu. Son takip: 18.11.2024 - 07:29