Hanif
Hanif, batıl dine karşılık hak dine meyleden demektir. Hanf meyletmektir. Ayaklarının birinde eğiklik olan kişiye "ahnef" ismi verilir. Şâir şöyle der: Biz yaratıldığımızda, bütün batıl dinlerden uzak, hanif dini üzerine yaratıldık.[123] Hanif ve haniflik, İslâm'ın akîde, ahlâk, sosyal ve toplumsal yönü itibariyle seçkin özelliklerini göstermektedir. Haniflik çoğunlukla Hz. İbrahim'in milleti olarak, müşrikliğin karşıtı olarak kullanılmaktadır. Ancak Beyyine Sûresi'nde de olduğu gibi, tevhid ve ihlas ile dinde salah ve doğruluğu ifade etmek için de kullanılmıştır. Kısacası haniflik Kur'ân'da, Hz. İbrahim'in milletinin bir vasfı olmakla beraber, müşrikliğin zıddı olarak, bütün peygamberlerin milleti olan tevhid ve ihlas dinin bir unvanı olarak kullanılmaktadır. Hanif, "hanef" masdarından bir sıfattır. "Hanef" ise dalaldan istikamete, çarpıklıktan doğruluğa meyildir. Nitekim, doğruluktan eğriliğe, haktan haksızlığa meyletmeye "cim" ile "cenef" denir. Hanif kavramının asıl manası, eğriliği bırakıp doğrusuna giden demektir. Hanif, örfte İbrahim milletine isim olmuştur. Başka dinlerden batıl ilahlardan çekinip yalnız tek Allah'a eğilen muvahhid demektir.
16.02.2009 tarihinden beri 2561 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 09:30