Îbdâ'/Mübdi'/Bedî'
İbda'[8], örneği geçmemiş olan bir şeyi meydana getirmek ve yapmaktır. Nisbi ibda az çok bir örnek ile olabilirse de hakiki ibda hiçbir örneği olmadan yaratmadır. Böyle hiçbir örneği olmadan icad edilen, örneksiz güzel, fevkalade şeye, ibda edilmiş, bedaatle sıfatlanmış anlamında "bedi’ " denildiği gibi, bunu meydana getiren ve ibda âdeti olan yapıcıya (mübdi) da "bedi’ " denilir. Musrih manasına sarih, müsmı' manasında semi' gibi. Muf'il veya fail manasında feildir. Buna bedi’ denilmesinde, mübdi' isminin ifade etmediği bir devam ve sabit olma manası vardır. Her iki mana ile bedi’ denildiği zaman bir örneksizlik, bir benzersizlik, güzellik ve fevkaladelik anlamı vardır ki, bütün gökler ve yer bu tür güzelliklerle doludur. Her ne olursa olsun icad edilmiş şeylere bedi’ denilmesi ancak geçmiş örneği olmamak şartıyla izafî ve nisbî olarak söylenebilir. "Bedi’ " bir eser demek, gelecekteki bir örneği değilse de geçmiş bir örneği olmayan benzersiz bir eser demektir. O bir kanun, bir mukayese ile ortaya çıkmaz, ilk örnek onunla başlar, aynilik, çeşitlenme, kanun ondan so a meydana gelir. [9]
16.02.2009 tarihinden beri 3321 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 08:47
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.