İlah

Ta ı, ma'bûd anlamına gelen bu isim, ibadet etmeyi ifade eden elehe, ye'lehu veya tefa'ul şekli olan teellehe'den gelir.[73] Anlam bakımından ism-i mef’ûl sayılır. Kur'ân'da 96 yerde mücerred, 17 yerde çeşitli muttasıl zamirlere muzaf olarak, 2 yerde tesniye, 33 defa da cem' durumunda kullanıl­mıştır. Bu kökten hiç fiil gelmemiş olması dikkat çekicidir. Ma'rife olarak el-İlâh kelimesi de Kur'ân'da kullanılma­mıştır.[74] İbn Kesir "ilâh" kelimesinin şu anlamları ihtiva ettiğini söylemektedir: a- "Falancaya ısındım.'' b- "Korktuğu bir iş başına geldi", "Başkası onu korudu, kurtardı," c- "Adam, adama aşırı sevgisinden dolayı yöneldi." d- "Deve yavrusu anasına düşkün oldu." e- “Kulluk etti. “İlah” elimesi, hicaplandı, örtündü, gizlendi “Lâhe, yelihu, lihâ”den türemiştir.[75] Bu tanımlardan anlaşılan şudur: İlâh kelimesi kulluk etmek, hayret ve şaşkınlık içerisinde kalmak, gönülden bağlanıp sığınmak, kendisine tapılan, yüceliğinin karşısında hayrete düşülen, duyularla idrak edilemeyen varlık gibi manalara da gelmektedir.[76] Diğer bir ifade ile İlâh; kalplerin saygı, korku, umut, dua, tevekkül, tevbe ve sonsuz sevgiyle kendisine bağlandığı şey demektir. Bu da gösteriyor ki, her türlü saygıya lâyık olan yalnızca Allah'tır.[77] Ayetlerde belirtildiğine göre ilâh bizatihi var olan, başkasına muhtaç olmayan, ebedî hayatla diri olan, yaratan, öldürüp dirilten, rızık veren, ilmiyle bütün varlıkları kuşatan, esirgeyen ve bağışlayan en yüce varlıktır.[78] Câhiliye döneminde "ilâh" kelimesinin bilindiğini o döneme ait şiirlerden ve dini yaşantıyla ilgili tutum ve davranışlardan anlıyoruz. Nitekim en-Nâbiğatu'z-Zubyânî şöyle der: "İlâh, Süleyman'a, insanlar arasında ol ve onları koru dedi."[79] Diğer tarftan putperest Arapların telbiyesi de bu konuda bize ipuçları vermektedir. "Buyur Allahım! buyur! Buyur, Senin ortağın yoktur. Ancak bir ortağın vardır, o da senin hükmündedir. Sen ona ve onun sahip olduklarına hükmedersin "[80] İlâh kelimesi aslında gerçek ta ıya ait olamakla beraber, Arapça'da genel anlamda ta ı için kullanılan bir cins isimdir. Gerçek ilâh olamasa bile, bazıları tarafından tapın­maya konu edilmiş olan her varlık, bu kelime ile göste­rilmektedir. Buna rağmen Kur'ân'da, ekseriya gerçek ilâh için kullanılmış olup, bâtıl ta ılar için kullanımı oldukça azdır; Ancak Allah, (c.c.) bu kelimeyi batıl ta ılar için kullan­dığında, ya müşriklerden nakil ve hikaye ettiği sözlerde getirir veya bir zamirle onlara nisbet eder.[81] Gerçek Ma'buda isim olarak kullanılan "Allah" lafzının da, "ilâh" kavramında yer alan hemzenin atılması ve daha so a bunun yerine "el" takısının getirilmesi ve "lâm"ın lama idğam (girdirme) edilmesi suretiyle elde edildiği söylen­miştir. Bazılarına göre ise herhangi bir şeyden türemeyip câmid bir isim olarak "Allah"a ad olarak kullanmıştır.[82]


16.02.2009 tarihinden beri 2969 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 09:33