Yehmâ

Yehmâ, "sahra" vez­ninde ucu bucağı bulunmayan çö­le ve bitmeyecek sanılan kıtlık se­nesine denir. Mübalağa sigası ile "yehamut", volkan ve feza anla­mına gelebileceği gibi, başlangıç­ta her yanı açık olan arzın kabu­ğunun oluşmasıyla, yeryüzü ile arzın merkezi arasına sıkışmış gazların yol buldukça volkan olup patlaması gibi izdırabını içinde saklayan kişinin bir zaman gelip patlaması anlamına da gele­bilir.

Aynı kökten gelen "yehem", delilik, "eyhaman" da iki saldır­gan demektir. Öyle ki bedeviler, kendisinden geçmiş bir şekilde sağa sola saldıran deveye, şehirli­ler de sele ve yangına "eyhaman" derler.


16.02.2009 tarihinden beri 2448 defa okundu. Son takip: 27.03.2024 - 09:17