Zefîr Ve Şehîk
Zefîr ve şehîk birbirinin karşıtı olan iki kelimedir. Tıp literatüründe, zefîr; nefes almak, şehik; nefes vermek demektir. Sözlükte ise zefîr, nefesi, soluğu uzun uzadıya içeri çektikten so a dışarı vermektir ki, dertli ve çileli kimsenin halini tasvir eder. Göğüs geçirmek denilir. Şehîk ise, ağlarken hıçkırmaktır. Fazla üzüntü ve teessürden meydana gelir. Çocukların ağlaması böyle olur. Ayrıca eşeğin anırmasının öncesine zefîr, so asına şehîk denir. Öyle ki biri içeri çekme, diğeri dışarı çıkarmadır. Kısacası zefîr ve şehîk, dertli ve üzüntülü durumdaki nefes alıp vermeyi anlatır. Bir de zefîr ve şehîkte tenvinleri belirsiz kılmak korkunç yapmak içindir. Öyle ki, feci bir soluk alıp vermesi, solurken göğüs geçirip hıçkırması vardır ki görülmeye değer demek olur. Hasen'e göre zefîr, cehennem ateşinin, alevinin yükselmesidir. Böylece cehennem ateşinin köpürüp kabarması, yükselmesi zefîr, aşağı inişi şehîktir.
16.02.2009 tarihinden beri 3112 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 08:52