Zefîr Ve Şehîk

Zefîr ve şehîk birbi­rinin karşıtı olan iki kelimedir. Tıp literatüründe, zefîr; nefes al­mak, şehik; nefes vermek demek­tir. Sözlükte ise zefîr, nefesi, solu­ğu uzun uzadıya içeri çektikten so a dışarı vermektir ki, dertli ve çileli kimsenin halini tasvir eder. Göğüs geçirmek denilir. Şehîk ise, ağlarken hıçkırmaktır. Fazla üzüntü ve teessürden meydana gelir. Çocukların ağlaması böyle olur. Ayrıca eşeğin anırmasının öncesine zefîr, so asına şehîk de­nir. Öyle ki biri içeri çekme, diğe­ri dışarı çıkarmadır. Kısacası zefîr ve şehîk, dertli ve üzüntülü du­rumdaki nefes alıp vermeyi anla­tır. Bir de zefîr ve şehîkte tenvinleri belirsiz kılmak korkunç yap­mak içindir. Öyle ki, feci bir soluk alıp vermesi, solurken göğüs geçi­rip hıçkırması vardır ki görülme­ye değer demek olur. Hasen'e göre zefîr, cehennem ateşinin, alevinin yükselmesidir. Böylece cehennem ateşinin köpürüp kabarması, yükselmesi zefîr, aşağı inişi şehîktir.


16.02.2009 tarihinden beri 3112 defa okundu. Son takip: 21.11.2024 - 08:52