Fuhş
"Fe-ha-şa" fiilinin mastar şeklidir. "Fe-ha-şa" söz veya işin çok çirkin olması, sınır ve ölçünün dışına taşmak, yüz kızartıcı davranış veya söz;[210] fahişe ise, ahlâksız ve rezil kadın demektir. Fevâhiş ve fehşâ da aynı kökten türeyen iki formdur. İslâm'dan önceki dönemde "fuhş" genel olarak kötü iş veya söz manalarını taşırdı. Nitekim en-Nabiğatü'z-Zubyânî bir beytinde şöyle der: "O (kadın) en mutlu gününde güneş gibi parlaktır. Zira o komşularına eziyet etmediği gibi, fahiş (çirkin) bir harekette de bulunmamıştır."[211] Kur'ân'da "fahişe" büyük günah anlamınadır. Bir âyette şöyle buyurulur. "Zinaya yaklaşmayın, Çünkü o, aşağılık bir iştir ve ne kötü bir yoldur."[212] "Fuhş" daha geniş manasıyla Kur'ân'da, gerek söz ve gerek fiil ile irtikap edilen, yalan, iftira ve zina gibi çok kötü günahlardır.[213] Netice olarak "fuhş" kelimesi iki dönemde de kötü bir söz veya iş anlamını ihtiva etmektedir. Ancak Kur'ân'da bu manaya ek olarak, dini bir mana daha kazanarak, İslâm'ın haram kıldığı veya çirkin saydığı her türlü fiil ve sözleri kapsar olmuştur. Câhiliye döneminde dini içerikli bir anlamı yoktu denebilir. Çünkü o dönemde kelime sadece örfün kötü saydığı eylemleri kapsıyordu. Mesela belki de zina o dönemde fuhşiyyattan sayılmıyordu, İslâm'da ise zina fuhşiyatın en kötüsü sayılmaktadır.[214]
16.02.2009 tarihinden beri 2676 defa okundu. Son takip: 22.11.2024 - 06:13
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.