Sefîh-Sufehâ
Sefîh[163] kelimesi lügatte, görüş ve gidişatta hafiflik ve yufkalık demektir. Bu akıl noksanlığından kaynaklanır. Yani ucu budalalığa varan, hafiflik, fikirsizlik, temkinsizliktir. Karşıtı ağırbaşlılık ve tam akıllılıktır. Şer'î olarak da, akıl ve dine aykırı harekettir. Karşıtı, rüşd ve sedadır. Dilimizde sehafat bu anlamda kullanılmaktadır. Sefih, aklı veya dini eksik olan, akıl dışı, din dışı davranışlarda bulunan ahmak veya fasık demektir ki, birinde Allah'a isyan manası varken, diğerinde yoktur. Kısacası sefih ve sefahat, görüş ve fikirde heva ve hevese tabi olmak, aklı ile değil zevk ile hareket etmektir. Bu da ya budalalıktan ya da aklın hükümsüz kalması itibariyle budala halinde olmaktan kaynaklanır. [164]
16.02.2009 tarihinden beri 2629 defa okundu. Son takip: 18.11.2024 - 08:25
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.