Tezkiye

Tezkiye[254] kelimesi, "ze­kâ", "yezkü", "zekar" ve "zekâten" sülasisinden "tef'îl" babından gelmelidir ki zekât yapmak demektir. Maide: 5/3'te "zekâtına yetiş­mek" diye tefsir olunmuştur. "Asa" vezninde; "zekâ", "ne­cat" vezninde; zekât, kesmek yani boğazlamak anlamındadır. Bu ke­limenin aslının lügatte "tamamla­mak" anlamıyla ilgisi olduğu ifa­de ediliyor. Nitekim ateşin parla­masına "zekâ", "yuzekku", "zekean" denilir ki, tamamı parla­mak demektir. Aynı şekilde "fehm"e (anla­yış ve kavrayış) "zekâ" denilir ki, gençliğin sonuna gelip tamam ol­ması demektir. İşte hayvanı bo­ğazlamak da, kanını akıtarak, vü­cudunun normal sıcaklığını tes­kin ederek hayatına tamamen son vermek demek olduğundan "ze­kâ" ve "zekât" denilmiştir. [255]


16.02.2009 tarihinden beri 2643 defa okundu. Son takip: 17.11.2024 - 05:46